| Gezinsblad |
|
Gielis van Berthout, geb. 1210, ovl. te (...), zoon van Wouter (Walter) V van Berthout en Adelaide (Adelheid) d' d'Enghien (van Edingen) Familie en macht - de familie Berthout en de Brabantse Adel, blz. 290, door Godfried Croenen (diss.) Gielies deed in 1236 een schenkig aan de monniken van Cîteaux Gebeurtenis: gebeurtenis met: ...(?) , geb. te (...), ovl. te (...) Gebeurtenis: gebeurtenis |
|
1) Wouter (de grote) VI Berthout, geb. 1228, ovl. ± 1296 Familie en macht - de familie Berthout en de Brabantse Adel, blz. 290, door Godfried Croenen (diss.) heer van Mechelen - eigenlijk advocatus ecclesiae (behartiger van seculiere belangen voor [of de facto naast) een kerkelijk gezag) van Mechelen -------------------- https://books.google.nl/books?id=L7E5AAAAcAAJ&pg=PA47&lpg=PA47&dq=sarazenen+berthout&source=bl&ots=AQUMNWfZTk&sig=o-yV0qrF3dNawHnZaoTrjUDnEZc&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwizh6jj6ujNAhUBOxQKHVi0CFgQ6AEITDAHv=onepage&q=sarazenen%20berthout&f=false jaartallen genoemd in bovenstaand boeken zijn (1157??) 1238 en 1254, dus de sage moet haast wel over deze Wouter Berthout VII, of zijn grootvader Wouter Berthout VI, gaan http://www.oudheidkundigekring.be/mechelen/node/99 Zoals iedereen weet, gaat het wapenschild van Mechelen grotendeels terug op dat van de Berthouts, de voormalige heren van Stad en Land van Mechelen. De familie Berthout voerde namelijk een schild vangoud [beladen] met drie palen van keel, of met andere woorden drie rode palen op een gouden veld. Hoe de Berthouts aan hun wapen kwamen, maakt het voorwerp uit van een sage. Er was eens… een koning van Aragon wiens rijk belaagd werd door de Saracenen. Hij riep de hulp in van de vorsten en ridders van de christenheid. Onder de toegesnelde ridders bevond zich Wouter Berthout, die samen met een groep Brabantse ridders gevolg had gegeven aan de oproep van de belaagde koning. De strijd tegen de Saracenen werd beslecht in het voordeel van Aragon, niet in het minst door de strijdvaardigheid van Wouter Berthout. Toen de koning van Aragon ter ore kwam hoe dapper Wouter gestreden had, bood hij hem eerst een kasteel en daarna zelfs een provincie van zijn rijk aan. Wouter dankte de koning voor zijn gulle aanbod, maar verklaarde dat hij slechts zijn plicht had gedaan en dat een wijs man terugkeert naar het land waarmee hij zich verbonden voelt, namelijk zijn geboorteland. En zo keerde Wouter Berthout terug naar zijn eigen streek. Niet lang daarna vielen de Saracenen Aragon opnieuw binnen en weerom deed de koning een beroep op de vorsten en de ridders van de christenheid om hen te verdrijven. Ook nu weer gaf Wouter Berthout gehoor aan de oproep en trok hij ten strijde. Opnieuw werden de invallers verslagen en verdreven mede dankzij Wouters heldhaftigheid. Ook deze keer waren zijn moed en inzet de koning opgevallen en ook nuweer wilde hij hem belonen. Daar hij vernomen had dat Wouter nog niet gehuwd was, bood hij hem de hand van één van zijn dochters aan. Maar ook nu weer dankte Wouter de koning voor zijn genereus aanbod, maar verklaarde dat een wijs man zijn vrouw in eigen land kiest. En hij keerde terug naar onze contreien. Maar het gebeurde een derde maal dat de Saracenen het koninkrijk Aragon bedreigden en weer ging Wouter Berthout in op de bede om hulp vanwege de koning. Deze keer bracht hij de vijand een dermate verpletterende nederlaag toe dat er geen gevaar meer bestond voor een nieuwe aanval. De koning van Aragon wist niet wat te doen om Wouter te belonen, aangezien hij al elk gedaan aanbod had afgewezen. “Nooit heb ik zulk moedig en onbaatzuchtig man als u gezien, heer Berthout”, zo sprak hij Wouter toe. “Zo gij geen beloning van mij wenst aan te nemen, kies dan zelf wat gij als aandenken aan deze roemrijke dagen wenst te ontvangen.” Getroffen door de edelmoedigheid van de koning, durfde Wouter deze keer niet te weigeren. Als aandenken vroeg hij dan maar het voorrecht om eveneens het wapen van Aragonte mogen voeren, dat toen bestond uit zeven rode palen op een gouden veld of in heraldische vaktaal: van goud [beladen] met zeven palen van keel. De zeven palen symboliseerden de reeds behaalde overwinningen op de Sarazenen. De koning verklaarde dat het hem liever was geweest mocht Wouter drie van de voornaamste steden van Aragon hebben gevraagd, maar dat hij aan zijn wens tegemoet wilde komen. Hij zou hem drie van de zeven palen in het schild van Aragon afstaan, aangezien Berthout in drie veldslagen had gestreden. Hij gaf daarop zijn wapenheraut opdracht zijn eigen schild te verminderen met drie palen en schonk Wouter Berthout een schild van goud beladen met drie palen van keel. En van dan af voerde Berthout een gouden schild met drie rode palen en Aragon een gouden schild met vier rode palen. met: Maria , geb. te (...), ovl. te (...) |